Hoe kunnen Rijkslaboratoria hun enorme milieu-impact verkleinen?
English below
Studenten van de Universiteit Leiden doen onderzoek naar duurzaamheid bij de afdelingen bedrijfsvoering/inkoop van de overheid. Bij de duurzaamheidsuitdagingen stellen leerlingen de vraag: “Hoe kan een departement zijn bedrijfsvoering verduurzamen?” Deze week: studententeam ‘de Labratten’ onderzoeken de mogelijkheden binnen de Rijkslaboratoria.
Onze samenleving heeft laboratoria nodig om allerlei zaken in stand te houden en te verbeteren. Laboratoria zijn echter verantwoordelijk voor 2 procent van het plastic afval ter wereld en ze verbruiken veel energie en water in hun processen. Dit leidt tot een onverwacht grote milieu-impact voor zo'n kleine sector. De tweezijdigheid van het cruciale belang van laboratoria en de lasten van labprocessen spoorde ons, een groep studenten, aan om de uitdaging van circulariteit in de Rijkslaboratoria aan te gaan.
Onderzoeksgroep de Labratten
Wij zijn de Labratten, een onderzoeksteam bestaande uit Hajar, Kristie, Parth, Quan en Thomas, studenten van de opleiding Industrial Ecology, een master die gezamenlijk georganiseerd wordt door de Universiteit Leiden en de TU Delft. Wij zijn in opdracht van het RIVM voor het vak Sustainability Challenge aan de slag gegaan met het project “Richtlijnen voor laboratoria”. Gedurende dit project houden we ons bezig met suggesties doen voor richtlijnen voor duurzamere Rijkslaboratoria.
Deze richtlijnen zijn gebaseerd op analyses van productieketens van laboratoriumbenodigdheden, de bedrijfsvoering van Rijkslaboratoria, en de beleidsprocessen die veranderingen aansturen en doorvoeren. Wij hebben ruime steun gekregen van onze opdrachtgevers, maar het uitwerken van een pad naar duurzaamheid is niet zonder obstakels. Er zijn zeven Rijkslaboratoria en elk laboratorium heeft andere structuren en behoeften, waardoor het niet eenvoudig is aanbevelingen te geven die breed toepasbaar zijn. Bovendien wordt een afweging gemaakt tussen duurzaamheid en de efficiëntie en kwaliteit die van het onderzoek worden verwacht. Voor een duurzame toekomst zijn laboratoria nodig die niet alleen hoogwaardig onderzoek verrichten, maar die ook verantwoord omgaan met het milieu. De uitdaging: deze belangen tegen elkaar afwegen.
Drietrapsaanpak
Als studenten Industrial Ecology, begrijpen wij het belang van een systemische aanpak om langdurige veranderingen door te voeren. Wij hebben een holistische aanpak ontwikkeld die zich richt op drie aspecten om de uitdaging van laboratoriumcirculariteit aan te gaan. Deze aanpak begint bij de inkoop voor laboratoria, gaat dan over naar de dagelijkse laboratoriumactiviteiten, en eindigt bij het verwerken van de afvalstromen. Om alle relevante perspectieven te verzamelen passen wij verschillende technieken toe. Dit varieert van kwantitatieve milieueffectbeoordelingen tot kwalitatieve bestuurs- en overgangsanalyses. Het vereist dus een stap-voor-stap aanpak; Keulen en Aken zijn niet in één dag gebouwd. Volgens dit principe willen wij aan het einde van ons onderzoek aanbevelingen doen voor een soepele en duurzame overgang van de Rijkslaboratoria naar circulariteit richting 2030.
De resultaten van het onderzoek, januari 2023
Er zal nog veel moeten veranderen als we van de Rijkslaboratoria van vandaag moeten gaan naar duurzame laboratoria in 2030. In het lab van de toekomst stellen we ons voor dat de grote hoeveelheden verpakkingsafval zijn verminderd en dat de verpakkingsmaterialen waar mogelijk worden hergebruikt. Energie-intensieve apparaten worden duurzaam ingezet, door te kijken naar de levensduur en naar de circulaire inzet van het apparaat als afvalstroom. Hoewel er veel technische vooruitgang is geboekt dankzij single-use plastic gebruiksvoorwerpen, zetten we weer in op hergebruik. Dit zijn slechts enkele voorbeelden van hoe de toekomst eruit kan zien als duurzaamheid voorop wordt gesteld.
Cruciaal is dat de laboratoria van vandaag dit soort veranderingen niet zomaar kunnen doorvoeren: vaak heerst er een hoge werkdruk, waardoor duurzaamheid een luxe is die men zich niet altijd kan veroorloven, of de nodige afstemming tussen afdelingen mist. In sommige gevallen kunnen individuele onderzoekers of labbeheerders al een verschil maken, maar over het algemeen is een gecoördineerde inspanning van bovenaf nodig om een duurzaamheidstransitie binnen de Rijkslaboratoria waar te maken. Deze inspanning ontbreekt nu nog, maar hopelijk komt daar snel verandering in.
Ps. Deze studentengroep deed onderzoek bij de inkoopcategorie Laboratorium. Wilt u meer weten over de inkoopcategorie Laboratorium? Meer informatie vindt u hier: https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/zakendoen-met-het-rijk/inkoopcategorieen/categorie-laboratorium
English
How can laboratories decrease their enormous impact on the environment?
Students from Leiden University conduct research in government operations/procurement departments. In these sustainability challenges students ask the question: “How can the government make their operation more sustainable?” This week: student team ‘the Labrats’ research possibilities within the governmental laboratories.
Humanity needs laboratories to maintain and improve our common future. However, the world’s laboratories generate 2 percent of the world’s plastic waste and consume high amounts of energy and water, resulting in an unpredictably high climate impact for such a tiny industry. It is this dichotomy between the laboratories’ criticality in creating a sustainable future and their negative impacts on sustainability that piqued the Labrats interest in tackling the challenge of circularity in the Netherlands’ governmental laboratories.
Research team the Labrats
We are the Labrats, a research team composed of Hajar, Kristie, Parth, Quan and Thomas, all students of the joint MSc Industrial Ecology at Leiden University and TU Delft. The Dutch laboratory government, RIVM, gave us the assignment to research “Guidelines for laboratories”. During this project we are learning a lot about laboratory equipment supply chains, Dutch laboratory governance and operations, as well as the underlying currents of driving and implementing change.
These guidelines are drafted based on the production chains of laboratory supplies, business operations of the governmental laboratories and the policy processes that drive and implement changes. Although the team has received ample support from the project commissioners, they face a few obstacles in elaborating a uniform pathway for integrating sustainability in laboratories’ culture. Since there are seven different laboratories, and all of them have different structures and requirements, each lab’s needs would need to be covered by the resulting recommendations. And in addition, a perceived trade-off between sustainability and efficiency is a threat to the laboratories’ green transition, emphasizing the challenge to align all stakeholders’ priorities.
3-pronged approach
As Industrial Ecology pupils, we understand the importance of a systemic approach to implementing a long lasting change. We, as a team, developed a holistic 3-pronged approach to target the challenge of lab circularity. Our analysis will start with purchasing the goods for laboratories, then we will dig into the daily laboratory operations and ends as the loop divides into the different waste streams. To gather all relevant perspectives, the team is applying a diverse range of techniques, combining the use of qualitative assessments and quantitative methods, and ranging in focus from environmental impacts assessments to governance and transition analysis. Although Rome wasn’t built in a day, the bricks were laid every hour. Following this principle, the Labrats aim at providing a pathway of recommendations for the governmental laboratories’ that will provide the labs with a smooth and sustainable transition into circularity by 2030.
Results of the research, January 2023
When we look at the governmental laboratories today and imagine a sustainable laboratory in the future, there are many differences. For the futural sustainable labs, we envision that the large volumes of packaging waste we see today are shrinking and reused where possible. Energy-intensive devices are managed optimally, both during their use and once they are no longer needed. And although single-use plastic items have enabled great strides in operational efficiency within labs, we must reintroduce the reuse of these items. The above are just a few examples of what the future can hold if sustainability is prioritized. Crucially, the laboratories of today are not equipped to make these kinds of sustainable changes yet. Often, the workload is too high, which results in sustainability is seen as an unaffordable luxury topic to talk about with a lack of coordination on this topic between the different departments. In some cases, individual researchers or facility managers can already make a difference, but overall, coordinated, top-down efforts are required to enable a sustainability transition. Such action is currently still lacking, but we hope this will soon change.